(DE)
Dieser Artikel von Seena Rahmani ist auf Paschtu in der CORAX – Programmzeitung Februar/März 2024 erschienen.
In einem Land wie Afghanistan ist das Leben für Frauen nicht einfach und sie können nicht problemlos leben. Frauen in Afghanistan können nur dann ihren eigenen Lebensweg wählen, wenn ihre Familien damit einverstanden sind. Es ist sehr selten, dass ein Mädchen dort über ihr Leben und ihre Zukunft entscheiden kann. Die Mädchen in diesem Land müssen alles akzeptieren, was ihre Familien ihnen vorschreiben.
Ich bin ein Mädchen aus der paschtunischen Region Afghanistans. Ich wurde in einer intellektuellen und gebildeten Familie geboren. Dennoch hatte ich nicht das Recht, Entscheidungen über mein Leben zu treffen. Wichtige Entscheidungen über mein Leben wurden von meiner Familie getroffen, und meine Familie hatte die Autorität, über meine Ausbildung und meine Heirat zu entscheiden.
Nach der Hochzeit hatte die Familie meines Mannes das Recht, Entscheidungen über mein Leben zu treffen. Auch mein Mann musste die Entscheidungen seiner Eltern über unser Leben akzeptieren. Wenn mein Mann damit nicht einverstanden war, musste er die Beziehung zu seiner Familie abbrechen.
Diese kleine Geschichte aus meinem Leben ist ein Beispiel für alle afghanischen Mädchen. Gleichzeitig habe ich mich mit diesen Einschränkungen auseinandergesetzt und in den Medien gearbeitet, um die Rechte der afghanischen Frauen zu verteidigen und ihre Stimme zu stärken.
Ich erhob die Stimme der Frauen in den Medien in Afgahanistan, und mein Mann unterstützte mich in dieser Angelegenheit, aber deshalb hatten wir immer wieder Probleme mit der Familie und schließlich musste ich mein Zuhause und meine Familie verlassen.
Es gibt Millionen von Mädchen in Afghanistan, die nicht über ihr Leben und ihre Zukunft entscheiden oder gar sprechen können. Bei den meisten Reisen, die nach der Heirat von Mädchen in Afghanistan stattfinden, werden die Mädchen als Sklaven benutzt. Da die Frauen in Afghanistan nicht selbst entscheiden können, wen sie heiraten wollen, kann ich sagen, dass sie verkauft werden, und das macht ihnen das Leben schwer. In einigen Fällen begehen sie sogar Selbstmord.
Vor allem muss ich sagen, dass Afghanistan sowohl in der Vergangenheit als auch heute ein Land ist, in dem Frauen nicht selbst über ihr Leben entscheiden können und aller ihrer Rechte beraubt werden. In Afghanistan haben Mädchen kein Recht auf Bildung und kein Recht, sich einen Ehemann auszusuchen. Sie haben nicht einmal das Recht, gegen die Meinung ihrer Familienmitglieder zu sprechen.
In Afghanistan sind die Hauptfaktoren, die das Leben von Mädchen und Frauen erschweren, das Patriarchat, die geringe Alphabetisierung, die schlechten wirtschaftlichen Bedingungen und das derzeitige Familiensystem.
In diesem Land beginnt die systematische Diskriminierung von Mädchen mit dem Tag ihrer Geburt. In den meisten Fällen werden die Mütter, die ein Mädchen zur Welt bringen, getötet. Mädchen haben kein Recht, zur Schule zu gehen, sie haben kein Recht, ihren Lebenspartner zu wählen. Sie haben nicht einmal das Recht zu arbeiten, sie werden zwangsverheiratet und für Geld an alte Männer verkauft.
Ich muss deutlich sagen, dass Frauen in Afghanistan keinerlei Menschenrechte haben.
——————–
(EN)
In a country like Afghanistan, life is not easy for women and they cannot live without problems. Women in Afghanistan can only choose their own path in life if their families agree. It is very rare that a girl there can decide about her life and her future. Girls in this country have to accept whatever their families tell them to do.
I am a girl from the Pashtun region of Afghanistan. I was born in an intellectual and educated family. However, I did not have the right to make decisions about my life. Important decisions about my life were made by my family, and my family had the authority to decide about my education and marriage.
After marriage, my husband’s family had the right to make decisions about my life. My husband also had to accept his parents‘ decisions about our lives. If my husband did not agree, he had to break off the relationship with his family.
This little story from my life is an example for all Afghan girls. At the same time, I dealt with these restrictions and worked in the media to defend the rights of Afghan women and raise their voices.
I raised the voice of women in the media in Afgahanistan, and my husband supported me in this matter, but because of this we kept having problems with the family and eventually I had to leave my home and my family.
There are millions of girls in Afghanistan who cannot decide or even speak about their lives and future. In most of the trips that take place after girls get married in Afghanistan, the girls are used as slaves. Since the women in Afghanistan cannot decide for themselves who they want to marry, I can say that they are sold and this makes their lives difficult. In some cases, they even commit suicide.
Above all, I have to say that Afghanistan, both in the past and today, is a country where women cannot make their own decisions about their lives and are deprived of all their rights. In Afghanistan, girls have no right to education and no right to choose a husband. They do not even have the right to speak against the opinion of their family members.
In Afghanistan, the main factors that make life difficult for girls and women are patriarchy, low literacy, poor economic conditions and the current family system.
In this country, systematic discrimination against girls starts from the day they are born. In most cases, the mothers who give birth to a girl are killed. Girls have no right to go to school, they have no right to choose their life partner. They don’t even have the right to work, they are forced into marriage and sold to old men for money.
I must make it clear that women in Afghanistan have no human rights whatsoever.
——————–
زندگی در کشوری مانند افغانستان برای زنان آسان نیست و آنها نمی توانند بدون مشکل زندگی کنند. زنان در افغانستان تنها در صورت موافقت خانواده هایشان می توانند راه زندگی خود را انتخاب کنند. بسیار نادر است که یک دختر بتواند در مورد زندگی و آینده خود در آنجا تصمیم بگیرد. دختران در این کشور باید هر چیزی را که خانواده به آنها می گوید بپذیرند.
من دختری از منطقه پشتون نشین افغانستان هستم. من در خانواده ای روشنفکر و تحصیل کرده به دنیا آمدم. با این حال من حق تصمیم گیری در مورد زندگی ام را نداشتم. تصمیمات مهم در مورد زندگی من توسط خانواده ام گرفته میشد و خانواده ام اختیار تصمیم گیری در مورد مورد تحصیل و ازدواج من را داشت.
بعد از ازدواج خانواده شوهرم حق داشت در مورد زندگی من تصمیم بگیرد. شوهرم هم مجبور بود تصمیمات والدینش را در مورد زندگی ما بپذیرد. اگر شوهرم با این کار موافقت نمی کرد، باید رابطه اش را با خانواده اش قطع می کرد.
این داستان کوچک زندگی من نمونه ای برای همه دختران افغان است. با این حال، من با این محدودیت ها دست و پنجه نرم کردم و در رسانه ها برای دفاع از حقوق زنان افغانستان و تقویت صدای آنها کار کردم.
من صدای زنان را در رسانه های افغانستان بلند کردم و شوهرم نیز در این زمینه از من حمایت کرد، اما به همین دلیل مستمرا با خانواده ام مشکل داشتیم و در نهایت مجبور شدم خانه و خانواده ام را ترک کنم.
میلیون ها دختر در افغانستان وجود دارند که نمی توانند درباره زندگی و آینده خود تصمیم بگیرند یا حتی در مورد اظهارنظر کنند. در بیشتر سفرهایی که پس از ازدواج دختران در افغانستان صورت می گیرد، از دختران به عنوان برده استفاده می شود. از آنجایی که زنان در افغانستان نمی توانند خودشان تصمیم بگیرند که با چه کسی ازدواج کنند، می توانم بگویم که آنها را می فروشند و این هم زندگی را برای آنها سخت می کند. در برخی از موارد حتی آنها خودکشی می کنند.
باید بگویم که افغانستان چه در گذشته و چه امروز کشوری است که زنان در آن نمی توانند در مورد زندگی خود تصمیم بگیرند و از همه حقوق خود محروم هستند. در افغانستان دختران نه حق تحصیل دارند و نه حق انتخاب شوهر. آنها حتی حق ندارند بر خلاف نظرات اعضای خانواده خود صحبت کنند.
در افغانستان، اصلی ترین عواملی که زندگی دختران و زنان را پیچیده می کند، مردسالاری، کم سوادی، شرایط بد اقتصادی و نظام فعلی خانواده است.
در این کشور، تبعیض سیستماتیک علیه دختران از روز تولد آنها آغاز می شود. در بیشتر موارد مادرانی که دختر به دنیا می آورند کشته می شوند. دختران حق ندارند به مدرسه بروند، آنها حق ندارند شریک زندگی خود را انتخاب کنند. آنها حتی حق کار ندارند، مجبور به ازدواج می شوند و در ازای پول به پیرمردها فروخته می شوند.
باید به صراحت بگویم که زنان در افغانستان کاملا از حقوق بشر محروم هستند.